Jak prawidłowo dawkować betahistynę?

Betahistyna to substancja lecznicza stosowana w leczeniu, m.in. zawrotów głowy i szumów usznych. Z artykułu dowiesz się, jakie jest dawkowanie tego leku oraz kiedy najlepiej go przyjmować.

Co to jest betahistyna?

Betahistyna w lekach dostępnych na polskim rynku występuje w formie dichlorowodorku. Preparaty lecznicze zawierają 8 mg, 16 mg lub 24 mg dichlorowodorku betahistyny w 1 tabletce. Betahistyna występuje jedynie w formie preparatów do podawania doustnego.
Betahistynę wykorzystuje się w leczeniu objawów choroby Ménière’a, tj.:

  • zawroty głowy z nudnościami i wymiotami,
  • szumy uszne,
  • postępująca utrata słuchu.
    Wskazaniem do terapii betahistyną są także zawroty głowy pochodzenia przedsionkowego [1].

Dawkowanie betahistyny

Dobowa dawka betahistyny powinna zostać dobrana konkretnie pod pacjenta. Najczęściej schemat terapeutyczny zaleca przyjmowanie od 24 mg do 48 mg betahistyny dobowo. Dawkę dobową przyjmuje się w dwóch lub trzech podzielonych dawkach [1,2].

Kiedy przyjmować betahistynę?

Jak wynika z dostępnych badań, betahistynę najlepiej przyjmować na czczo. W takim przypadku szybciej osiągane jest stężenie maksymalne leku w organizmie niż po przyjęciu w trakcie posiłku. Ogólne wchłanianie leku jest podobne podczas przyjęcia na czczo lub razem z posiłkiem, jednak pokarm istotnie opóźnia wchłanianie leku [1].
Natomiast betahistyna może powodować niewielkie problemy żołądkowo-jelitowe (nudności lub niestrawność). Jeśli pacjent doświadcza takich problemów lub wie, że mogą u niego wystąpić, to nie ma przeciwwskazań do przyjmowania betahistyny w trakcie albo po posiłku. W takim przypadku jest to nawet wskazane, aby zminimalizować nieprzyjemne działania niepożądane leku. Nie wpływa to znacząco na całość terapii i jej efekty. Można też rozważyć decyzję o niewielkim zmniejszeniu dawki (np. z 48 mg dobowo do 32 mg dobowo) [1].

Jak długo brać betahistynę?

Przeprowadzono różne badania kliniczne na temat skuteczności i dawkowania betahistyny. Najczęściej podawano pacjentom od 32 mg do 48 mg leku na dobę. Pożądany efekt terapeutyczny osiąga się najczęściej po kilku tygodniach albo nawet miesiącach stosowania leku [2].
Według badań najlepszy efekt osiąga się po około 3 do 8 tygodniach leczenia z zastosowaniem dawek dobowych wynoszących 32 mg lub 36 mg [2].
Częstym schematem terapeutycznym jest także przyjmowanie 48 mg betahistyny dobowo. Zwykle podaje się wtedy 24 mg dwa razy na dobę lub 16 mg trzy razy na dobę. Które dawkowanie jest lepsze [2]?
Maksymalna dawka dobowa i czas trwania terapii powinien być dobranym pod pacjenta. Dobre efekty terapeutyczne osiąga się podczas stosowania leku minimum miesiąc lub dwa w dawce dobowej 32 mg. Jednak zastosowanie 48 mg leku dobowo nawet przez kilka miesięcy jest równie bezpieczne dla pacjentów. Dla  niektórych osób taki schemat może być bardziej korzystny. W większości przypadków natomiast nie obserwowano znaczących różnic w stosowaniu większych dawek przez długi czas [2].
Po osiągnięciu odpowiedniej kontroli objawów choroby, lekarz może zdecydować o dalszej terapii betahistyną. W takim przypadku najczęściej stosuje się mniejszą dawkę dobową, która wynosi 24 mg. Najczęściej przyjmuje się wtedy 8 mg betahistyny 3 razy na dobę.

Kto może brać betahistynę?

Lek jest przeznaczony do stosowania u ludzi dorosłych. Nie powinno się go podawać osobom poniżej 18. roku życia ze względu na brak danych klinicznych potwierdzających bezpieczeństwo [1].
Nie ma także specjalnych zaleceń w kwestii stosowania betahistyny u osób w podeszłym wieku. Z tego względu nie ma potrzeby modyfikowania dawkowania u tych osób [1].

Betahistyna i niewydolności narządowe

Często u pacjentów z niewydolnością nerek albo wątroby niezbędna jest modyfikacja przyjmowanych dawek leków. W przypadku betahistyny nie ma takich zaleceń [1].

Bibliografia

[1] Betaserc – Charakterystyka Produktu Leczniczego.
[2] C. Della Pepa, G. Guidetti, i M. Eandi, „Betahistine in the treatment of vertiginous syndromes: a meta-analysis”, Acta Otorhinolaryngol. Ital., t. 26, nr 4, s. 208–215, sie. 2006.

Zobacz też:

chlorochina.pl

Najnowsze poradniki:

Czytaj więcej