Kiedy stosuje się betahistynę?

Czy wiesz, komu można polecić betahistynę? Co to za lek i kiedy się go stosuje? W jaki sposób stosować betahistynę, aby jej skuteczność była jak najlepsza? Tego wszystkiego dowiesz się z poniższego artykułu.

Co to jest betahistyna?

Betahistyna to lek należący do grupy leków działających na układ nerwowy. Określana jest mianem substancji podobnej do histaminy. Z tego też względu, jej mechanizm będzie podobny do tej cząsteczki. Betahistyna to agonista receptorów histaminowych 1 (H1). Na receptory histaminowe typu 3 w tkankach nerwowych działa odwrotnie – jest ich antagonistą. Powoduje to zwiększenie ilości histaminy [1].

Kiedy stosuje się betahistynę?

Betahistynę stosuje się najczęściej do leczenia zawrotów głowy wynikających z choroby Meniere’a. U podstawy tej choroby leży zaburzona przepuszczalność naczyń w uchu wewnętrznym. Dochodzi do nagromadzenia płynu, co zwiększa ciśnienie wewnątrz narządu. Betahistyna, jako częściowy agonista receptorów H1, zwiększa przepuszczalność naczyń, co zmniejsza endolimfatyczne ciśnienie i może pomóc w redukcji objawów choroby [2].

Co to jest choroba Meniere’a?

Choroba Meniere’a jest następstwem zaburzeń w uchu wewnętrznym, które zostały opisane powyżej, a charakteryzuje się następującą, klasyczną triadą objawów:

  • Zawroty głowy, które mogą współistnieć razem z nudnościami i wymiotami.
  • Szumy uszne.
  • Postępująca utrata słuchu, która może objawiać się gorszym słyszeniem, ale też uczuciem głuchości, pustki w uchu lub swoistego “rozpierania” [1,3].

Czy betahistyna pomaga na inne objawy choroby Meniere’a, takie jak szumy uszne czy pogorszenie słyszenia? Niestety aktualne badania tego nie potwierdzają. Aktualnie betahistynę stosuje się jedynie do zmniejszenia intensywności zawrotów głowy.

Inne zawroty głowy

Zawroty głowy nie zawsze muszą mieć pochodzenie związane z chorobą Meniere’a. U starszych osób to najczęstsza przyczyna tych zaburzeń, jednak pochodzenie zawrotów głowy może mieć inne podłoże. Często mają one pochodzenie przedsionkowe i wtedy też betahistyna znajduje zastosowanie w ich leczeniu [1].
Jeśli zawroty głowy pochodzą z innych zaburzeń, np. choroby psychiczne, przewlekły stres, nowotwory narządowe, to wtedy betahistyna nie znajduje zastosowania w ich leczeniu.

Jak szybko działa betahistyna?

Wiemy już, jakie są wskazania do stosowania betahistyny, ale jak i kiedy ją przyjmować, aby miała największa skuteczność?
Lek bardzo dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, więc pora jego podania nie ma znaczenia. Betahistyna może wywołać lekkie i przemijające zaburzenia żołądkowo-jelitowe, takie jak: ból brzucha, nudności i wymioty. Osoby z chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy, cierpiące na refluks żołądkowo-przełykowy lub nadkwaśność mogą szczególnie mocniej odczuwać wspomniane działania niepożądane. W takim przypadku zaleca się przyjmowanie leku podczas lub po posiłku, aby zminimalizować jego nieprzyjemne efekty [1,2,4].
Lek nie przyniesie ulgi natychmiast. Pożądane efekty są obserwowanie najczęściej po kilku tygodniach, a u niektórych osób nawet po kilku miesiącach terapii [1,3].

Jak stosować lek?

Pozostaje jeszcze kwestia dawkowania betahistyny. Schematy terapeutyczne są różne. Na początku terapii zwykle lek podaje się dwa lub trzy razy na dobę w dużych dawkach, np.:

  • 24 mg betahistyny dwa razy na dobę.
  • 16 mg betahistyny trzy razy na dobę [1,3].

Po osiągnięciu zadowalających efektów lekarz może podjąć decyzję o zmniejszeniu dawki. Wtedy najczęściej podaje się ją tak, jak poniżej:

  • 8 mg betahistyny dwa razy na dobę.
  • 16 mg betahistyny dwa razy na dobę [1,3].

Bibliografia

[1] Betaserc – Charakterystyka Produktu Leczniczego.
[2] M. Lacour, P. H. van de Heyning, M. Novotny, i B. Tighilet, „Betahistine in the treatment of Ménière’s disease”, Neuropsychiatr. Dis. Treat., t. 3, nr 4, s. 429–440, sie. 2007.
[3] L. Koenen i C. Andaloro, Meniere Disease. StatPearls Publishing, 2022. Dostęp: 10 luty 2023. [Online]. Dostępne na: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK536955/
[4] S. Jeck-Thole i W. Wagner, „Betahistine: A Retrospective Synopsis of Safety Data”, Drug Saf., t. 29, nr 11, s. 1049–1059, 2006, doi: 10.2165/00002018-200629110-00004.

Zobacz też:

chlorochina.pl

Najnowsze poradniki:

Czytaj więcej